never drink alcohol on a weekday....

at ang hirap ng me over hang tapos kailangan pa pumasok sa opisina!
lunes na lunes, kame e nag inom... ang supposed to be social drinking lang, nauwi sa
inuman...bakit nga ren ba ko napainom, ewan ko. me bisita kasi kame, bisperas pa ng bday ni BIL. kaya ayun.... tagay!

ayan tuloy, kanina umaga, hilo hilo pa talaga ko... tapos ngayon, sakit katawan ko...
hay, parusa...

(hindi na po uulit... promise!)

how ah?

when i got home last night. my little sister greeted me at the door...

sis : ate, ate! you want to learn chinese?
me: okay...(not in the mood tone...)
sis : yew...
me: yu
sis : no, not yu. yew.
me: yewwww. aiyah! so difficult. I don't want to learn anymore.
sis : ate, you should learn! what if kuya flo died? and you married a chinese boy, how?



Oh, Kids! They really say the darnest things.... hehehe

sisters don't fight...

"you're not my sister anymore. cause sisters don't fight."
yan ang binitawang salita ng aking 6yo na sister. nagalit kasi sya saken. pano pagkagaling nya ng school, pagpasok nya ng bahay sabi ko sa kanya...

me: who are you little girl? why are you here?
sis : i'm robbie. i live here.
me: i don't think so. i don't know you. you got the wrong house. out you go, little one.
sis : i live here.... sniff... sniff... i live here...
me : nope. we don't know you. cynthia (a friend), do you know this little girl?
cynthia : no. who are you?
sis : WAAAAAAHHHHHHH! (as in cry to the max...)

and when i said sorry at loko lang, ayaw nya tangapin sorry ko. so sabi ko next time na sya me kasalanan saken di ko na ren tatangapin ang sorry nya. galit na kame. ayaw talaga nya. e di hindi ko na sya pinansin. tapos kanina, kumatok sa room ko. me inabot na paper. nakalagay, "ate, i love you again...." (awwww! touch ako... ) kaya bati na kame ulit.... =)

cooking ng ina ko....

last sunday, nag cater kame... good for 30 heads... eto ang mga niluto namen...

caldereta (papa)
buttered chicken (mama)
buttered shrimp (me)
carbonara (me)
chopsuey (papa)
pork in bbq sos (me)
rice (mama)
dessert (from the can, hihi)

ang verdict.... sakesful! nasarapan daw ang mga bisita at hinihingi nila ang aking number.

kaso lang nabuhay na naman ang natutulog kong pangarap... gusto ko kasi mag-aral magluto...
as in yung tipong master chef ang dating... kaso naman, kailangan ko mag full time ng 2 years. at this point, di ko pa ata kaya i-give up ang aking luho sa katawan. =( kaya tulog na lang muna uli ang aking pangarap... nuninuninuninu.....

ang aking iho...

1 week ako nawala sa bahay, at mukang nagmature agad ang aking little boy....

kahapon maglalaro sya ng basketball nya. kailangan un i-on para mag-count ng mga mais-shoot nya... aba, at di na nya ko kailangan... alam nya na i-on mag-isa. to the rescue pa naman sana ko, pinigilan lang ako ng tatay nya... panoorin ko daw. e di pinanood ko nga ... ayun, ng hindi nagbilang ang basketball ring, e ini-on ng aking iho... nagiisip na sya ha!

katawa pa kagabi, siguro antok na sya. e ang kanyang magaling na ama e nanonood ng daimos. ang ulirang ina naman e nanonood ng amazing race. napagisip isip nya siguro na walang pagpapatulog sa kanya. ang ginawa nya e dumapa sa unan, at tinapik tapik ang pwet nya. patulugin daw ba ang sarili.... hehehe... ang aking iho.... nakakatuwa, nakaka-aliw.... =)

brrrr!!!

tama ba naman na paglakarin ako ng 2 kanto ng mga chengket kong opismate? eh hang ginaw ginaw... 8 degrees, e pang 18degrees lang kaya ang jacket ko!

grabe kahapon pakiramdam ko nagpupumiglas na ang mga laman loob ko dahil pinapasok na sila ng lamig. malapit lang daw...sa kanila kaya malapit, saken malayo na un ano! ok lang sana kung di malamig e ang ginaw nga!!!!

sabi pa ng isa, i can't imagine walking in singapore's weather... bakit ako ba naimagine ko na paglalakarin nyo ko in this kind of weather? sila kaya paglakarin ko sa espana habang haggang tuhod ang baha? matuwa kaya sila?

buti na lang, malapit na ko umuwi.. dalawang tulog na lang....

NI HAO MA

Greetings from China!

After 2 years, balik business trip na naman ako... di na ko naka-angal...ika nga ng mga gaporean, fly fly must try lah!

kainis lang ang flight ko dahil ang aga aga.pero oks na ren at least wala kaming iyakan ni bokal-joe... tulog pa kasi sya ng umalis ako.

nag pa-alarm ako sa fon ko ng 5am.nag alarm, bumangon ako, naligo, nagbihis at ginising si hubby. nagtataka naman sya atbakit daw ang aga ko sya ginising.pag tingin ko sa wall clock, 430....anong nangyari? pag check ko ng fon ko, nyah!di pala alarm un, nagpa miss call pala nanay ko.aiyoh!!! pero oks na ren at maaga kami ni hubby sa airport.nakapag kape bean pa tuloy kame. WOW! breakfast at 6am...on a normal weekday kasi, masama pa loob namen na mag breakfast ng 8am. ang hirap kasi gumising.

5hours flight. siguro naturete na saken ang langit.dahil maya't maya ako nagdadasal ng "please, bring me back home safely to my family." kaya kahit uma-ambon ambon ng umalisako e, biglang sumikat ang araw ng nasa taas na kame.

pagdating dito, tama bang idirecho kame sa opisina.linsyak! di ako prepared.kala ko pa naman e makakatulog ako uli.ayun, ngarag ngarag pa ko sa pakikipag meeting sa kanila. wala akonaisagot kundi, i'll check it tomorrow...

dinner time... chika chika...
me to chinese opismate: do you live around the area?
chinese opismate to me: no, she just went out to call somebody...
duh???

ok, me shut up. just eat, eat, eat... (mahirap pala mag enjoy ng masarap na food pag iniisip ang asawa at anak.at lalong mas mahirap kumain pag di kayonagkakaintindihan ng kausap mo. insert puzzled look here!)

pagbalik ko ng hotel, log in agad sa yahoo... buti na lang uso na webcam ngayon.kaya lang parang lalo ko na miss si little boy ng makita ko sa cam. =(
me to hubby: na-miss ba ko ni little boy?
hubby to me: hindi naman... oks pa sya...
eeeennnk! wrong answer!kainis talaga tong asawa ko...di man lang iparamdam na importante ako! HMP!pero buti na ren un at least nabawasan lungkot ko.

one day down, 4 days to go...