last friday pa to nangyari, pero naalala ko uli ngayon kasi friday na naman....meron kasi akong classmate sa baking class ko na grrrrr....
meron kami ginagamit na "nail" sa paggawa ng roses. e 8 pcs lang un. tapos 20 kame sa klase. sabi ni teacher, habang gumagawa ng ibang flower ang iba, ung iba gawa ng rose. so share share baga.
si classmate damot, e nagawa ng ibang flower. so hindi nya ginagamit ung nail. so sabi ko pahiram. aba ang damot! sabi ba naman saken, gagamitin ko na sya. at binitawan ung ginagawa nyang isang flower kahit di pa sya tapos. at ginamit ung nail. badtrip! inisip ko, pakiramdam ko lang ba na nagdamot sya o madamot talaga sya? oh well, mukang madamot talaga sya kasi ung isang classmate ko na indian, sabi saken "i make 10 roses, then i pass you this nail. ok?" so napansin ren nya na ayaw ako pahiramin ni classmate damot.
tapos hindi lang un, tinawag kame lahat ni teacher para panoorin ung demo nya. so lahat kame naka ikot ke teacher. bumulong saken si indian classmate, "look at that lady, still holding the nail and the other tool even if she is not using it." ang truly, pag tingin ko as in hawak nya yung nail at ung isang tool. ayaw bitiwan! goodness!!! ang damot talaga! hayyyy..... me tao pala talagang saksakan ng damot... HMP! di bale, mas magaling naman ako gumawa sa kanya ng rose! bwahahaha..... (promise, sabi ni teacher i've got the flair! mwahahaha)
as for the gamot sa damot, hende ko alam. hihi... dahil kung alam ko, ginamot ko na sana si classmate damot!
Friday, April 29, 2005
Thursday, April 28, 2005
coffee na lang dear...
naalala nyo pa ba ung commercial na....
misis: breakfast ka na hon...
mister : coffee na lang dear...
hay naku... bakit kaya sila oks lang na coffee na lang? di talaga kaya ng katawan ko ang coffee.
uminom ako ngayon hapon ng half a cup of coffee...sus! nanginig na naman ang aking mga nerves...
speaking of coffee... dati meron kame kaibigan na saksakan ng yabang... wala talagang nerbyos sa katawan... sabi namen, "bakit kaya di ka mamapak ng kape? para naman nerbyusin ka kahit onti?" (papak as in parang milo, hehe) ngayon ko naisip, siyyet kung ako mamapak ng copi powder e siguro nagkikisay na ko dahil sa sobrang nerbyos. hehe
misis: breakfast ka na hon...
mister : coffee na lang dear...
hay naku... bakit kaya sila oks lang na coffee na lang? di talaga kaya ng katawan ko ang coffee.
uminom ako ngayon hapon ng half a cup of coffee...sus! nanginig na naman ang aking mga nerves...
speaking of coffee... dati meron kame kaibigan na saksakan ng yabang... wala talagang nerbyos sa katawan... sabi namen, "bakit kaya di ka mamapak ng kape? para naman nerbyusin ka kahit onti?" (papak as in parang milo, hehe) ngayon ko naisip, siyyet kung ako mamapak ng copi powder e siguro nagkikisay na ko dahil sa sobrang nerbyos. hehe
guardian angel....
naniniwala ba kayo sa mga anghel dela gwardya?
ako gusto ko na maniwala.
nung 4mo old (or 6mo) si little boy. nahulog sya sa kama. nalaglag sya una ulo. sa tingin ko una ulo kasi nakatiwarik sya ng makita ko. hihi. nung nahulog sya, nag shoot sya dun sa box ng mga pillows na dapat e itatabi ko na. di ko alam kung bakit lagi ko nalilimutan. nagising na lang ako na nakatiwarik sya dun. di naman umiiyak. basta naalimpungatan ako wala na sya sa tabi ko. napabalikwas pa nga ako e. at un nga paa na lang nya kita ko kasi nasa loob na sya ng box. mukha naman hindi hirap kasi tulog pa ren. umiyak lang nung kinuha ko na. kasi siguro naistorbo ang tulog. haha!
nung isang gabi nahulog na naman sya sa kama. bigla ako nagising wala na sya uli sa kama namen. so hinanap ko sya. nakita ko sya sa paanan ng kama, na natutulog sa unan. hehe. nahulog na lang nagsama pa ng unan. mukhang di ren naman ininda ung pagka hulog dahil nga tulog pa ren, umiyak ren lang uli ng binuhat ko. siguro nasira uli ung tulog. (dapat ata nek time hayaan ko nalang magising. hehe)
wala lang, kaya gusto ko na maniwala sa mga guardian angels kasi kung ako mahuhulog sa kama masasaktan pa ren ako. e di lalo na siguro sila. pero ang galing kasi parang hindi sya nahulog, para lang sya lumipat ng higaan.
wala lang, amazed lang. hehe... =)
ako gusto ko na maniwala.
nung 4mo old (or 6mo) si little boy. nahulog sya sa kama. nalaglag sya una ulo. sa tingin ko una ulo kasi nakatiwarik sya ng makita ko. hihi. nung nahulog sya, nag shoot sya dun sa box ng mga pillows na dapat e itatabi ko na. di ko alam kung bakit lagi ko nalilimutan. nagising na lang ako na nakatiwarik sya dun. di naman umiiyak. basta naalimpungatan ako wala na sya sa tabi ko. napabalikwas pa nga ako e. at un nga paa na lang nya kita ko kasi nasa loob na sya ng box. mukha naman hindi hirap kasi tulog pa ren. umiyak lang nung kinuha ko na. kasi siguro naistorbo ang tulog. haha!
nung isang gabi nahulog na naman sya sa kama. bigla ako nagising wala na sya uli sa kama namen. so hinanap ko sya. nakita ko sya sa paanan ng kama, na natutulog sa unan. hehe. nahulog na lang nagsama pa ng unan. mukhang di ren naman ininda ung pagka hulog dahil nga tulog pa ren, umiyak ren lang uli ng binuhat ko. siguro nasira uli ung tulog. (dapat ata nek time hayaan ko nalang magising. hehe)
wala lang, kaya gusto ko na maniwala sa mga guardian angels kasi kung ako mahuhulog sa kama masasaktan pa ren ako. e di lalo na siguro sila. pero ang galing kasi parang hindi sya nahulog, para lang sya lumipat ng higaan.
wala lang, amazed lang. hehe... =)
Wednesday, April 20, 2005
mini me....
kagabi napagalitan ang little boy ng kanyang daddy. kasi nakikipaglaro saken, tapos na-scratch nya yung mukha ko. actually, hindi naman nya kasalanan. kasi sumabit lang kamay nya sa salamin ko, tapos ung salamin ko ang gumasgas saken. pinagsabihan ni hubby si little boy.
ang aking anak, naghihikbi. as in puppy look. naka-kaawa talaga. tapos nag embrace na saken and ayaw na sumama sa daddy nya. tapos, ng kukunin na ng daddy nya, naku nagtampo na. ayaw na sumama, naka pout pa yung lips at talagang super hikbi pa. ang hirap amuin!
manang mana sa ina! hihi.... mini me talaga!
nakakatuwa na kasi, unti unti na namen nakikita kung ano ugali ng little boy. so far, mabait pa sya. madali mapagsabihan, madali nga ren lang magtampo. :p
(pero ang sarap nya pagtampuhin, kasi ang sarap ng embrace nya! hehe)
ang aking anak, naghihikbi. as in puppy look. naka-kaawa talaga. tapos nag embrace na saken and ayaw na sumama sa daddy nya. tapos, ng kukunin na ng daddy nya, naku nagtampo na. ayaw na sumama, naka pout pa yung lips at talagang super hikbi pa. ang hirap amuin!
manang mana sa ina! hihi.... mini me talaga!
nakakatuwa na kasi, unti unti na namen nakikita kung ano ugali ng little boy. so far, mabait pa sya. madali mapagsabihan, madali nga ren lang magtampo. :p
(pero ang sarap nya pagtampuhin, kasi ang sarap ng embrace nya! hehe)
Tuesday, April 19, 2005
few good men...
nung sunday parang ang babait ng mga tao... well, compared to the typical singaporean na walang paki-alam sa mundo, last sunday e mababait sila...
1. ng pumasok kame sa church, karga ko kasi ang natutulog na little boy, binigyan ako agad nung dalagita ng upuan... un nga lang tinawag nya kong AUNTIE! (in filipino, ale or manang). hahampasin ko sana ng bigay nyang upuan e, kaso baka bawiin e mabigat si little boy. hehe. pinagtatawanan nga ako ni hubby. pero sabi nya dahil daw karga ko si little boy. sige na nga!
2. ng papunta kame sa labrador park, ung driver nung bus in-explain pa samen ung mga bus stops. kung san maganda bumaba at san ok mag stay. kahit na hirap sya mag english, pinilit nya para i-explain samen.
3. ng nasa mrt kame, meron matanda na gusto magpa-upo ke hubby kasi buhat ni hubby si little boy. bihira kasi sa kanila ang ganyan. normally, care nila sau. kahit na pa buntis ka.
4. ng bumili ako ng water, tinanong ko ung cashier kung meron sila cups. binigyan nya ko, for free pa! bait bait. bihira ang free sa singapore. hehe...
5. nung kumain kame ng kaya toast, kahit na dapat self service, in-assist nila ko. sila nagbuhat ng food ko sa table. buhat ko kasi si little boy. bihira ren un dito. kasi nga, lagi silang care ko sau.
hmmm......... ano kaya meron at mababait sila ng araw na un?
1. ng pumasok kame sa church, karga ko kasi ang natutulog na little boy, binigyan ako agad nung dalagita ng upuan... un nga lang tinawag nya kong AUNTIE! (in filipino, ale or manang). hahampasin ko sana ng bigay nyang upuan e, kaso baka bawiin e mabigat si little boy. hehe. pinagtatawanan nga ako ni hubby. pero sabi nya dahil daw karga ko si little boy. sige na nga!
2. ng papunta kame sa labrador park, ung driver nung bus in-explain pa samen ung mga bus stops. kung san maganda bumaba at san ok mag stay. kahit na hirap sya mag english, pinilit nya para i-explain samen.
3. ng nasa mrt kame, meron matanda na gusto magpa-upo ke hubby kasi buhat ni hubby si little boy. bihira kasi sa kanila ang ganyan. normally, care nila sau. kahit na pa buntis ka.
4. ng bumili ako ng water, tinanong ko ung cashier kung meron sila cups. binigyan nya ko, for free pa! bait bait. bihira ang free sa singapore. hehe...
5. nung kumain kame ng kaya toast, kahit na dapat self service, in-assist nila ko. sila nagbuhat ng food ko sa table. buhat ko kasi si little boy. bihira ren un dito. kasi nga, lagi silang care ko sau.
hmmm......... ano kaya meron at mababait sila ng araw na un?
Monday, April 18, 2005
simple joys in life...
kahapon monthsary namen mag asawa.... (yihiiii! hehehe)
kame ay nagsimba ng alas dose, tapos dumirecho sa labrador park.pero bago kame nagpunta sa park e namili muna kame ng food.(pareho kame takot magutom e, hehe) sa takot namen magutom, dami namen binili.si hubby meron yoshinoya at dumplings. ako meron cheesecake ng breadtalk, me subway sandwich at bakwa.bukod pa sa food na yan ang aming kinain na kaya toast! hehe, mga takot talaga magutom.
wala lang muni-muni lang kame sa park habang si meg e naglalasti sa tubig. gusto kasi uminom mag isa sa cup, ayun nabuhusan sya ng isang cup ng tubig. hinayaan namen sya maglaro dun sa tinapon nyang tubig kasi mukha namang nageenjoy sya. naging baby uli itsura ng anak ko kasi naka pampers lang sya sa park, tapos naglalasti. hihi, ang cute!
ng manawa si little boy sa paglaro, kumain na kame ni hubby. then after eating, umuwi na kame. pag dating sa bahay, nood ng onting tv tapos nag-jacuzzi kameng tatlo. nakaka-aliw si little boy kasi tuwang tuwa sa tubig. ako naman ang di natutuwa, kasi panay tilamsik saken ng tubig nung mag-ama! hay, kakukulit. but just the same, nag enjoy pa ren ako.
isa to sa pinaka tipid naming monthsary ni hubby (madalas kasi kame fine dining pag monthsary), pero this is one of the most memorable for me...
2 months na lang pala, 2 years na kame mag-asawa... ang bilis...
kame ay nagsimba ng alas dose, tapos dumirecho sa labrador park.pero bago kame nagpunta sa park e namili muna kame ng food.(pareho kame takot magutom e, hehe) sa takot namen magutom, dami namen binili.si hubby meron yoshinoya at dumplings. ako meron cheesecake ng breadtalk, me subway sandwich at bakwa.bukod pa sa food na yan ang aming kinain na kaya toast! hehe, mga takot talaga magutom.
wala lang muni-muni lang kame sa park habang si meg e naglalasti sa tubig. gusto kasi uminom mag isa sa cup, ayun nabuhusan sya ng isang cup ng tubig. hinayaan namen sya maglaro dun sa tinapon nyang tubig kasi mukha namang nageenjoy sya. naging baby uli itsura ng anak ko kasi naka pampers lang sya sa park, tapos naglalasti. hihi, ang cute!
ng manawa si little boy sa paglaro, kumain na kame ni hubby. then after eating, umuwi na kame. pag dating sa bahay, nood ng onting tv tapos nag-jacuzzi kameng tatlo. nakaka-aliw si little boy kasi tuwang tuwa sa tubig. ako naman ang di natutuwa, kasi panay tilamsik saken ng tubig nung mag-ama! hay, kakukulit. but just the same, nag enjoy pa ren ako.
isa to sa pinaka tipid naming monthsary ni hubby (madalas kasi kame fine dining pag monthsary), pero this is one of the most memorable for me...
2 months na lang pala, 2 years na kame mag-asawa... ang bilis...
Friday, April 15, 2005
baking naman!
kahapon nag start ako ng baking classes ko. actually, cake deco pa lang. next week pa ung talagang baking. nag enjoy naman ako. mas na enjoy ko kesa sa dressmaking classes ko. mas maayos kasi mag salita ung nagtuturo, unlike sa dress making ko sabi nya sa length e lenk. aiyoh! blur blur na simula pa lang.
yung assistant nung nagtuturo e pinay. sabi nung nagtuturo, uuwi na raw un and will start her own bakery. aba nagtawanan ung mga gaporeans. natameme sila ng sabihin nung nagtuturo na "i am not joking. she is very qualified you know." kala kasi nila normal maid lang ung pinay. buti nalang mabait ung amo nya. kahit maid sila dun, tinuruan talaga sila. ung si grace, marunong na talaga. sayang nga uuwi na sana sya last month, para mag start ng bakery, kaso ung nanay nya naoperahan. so ung pang puhunan nya napunta sa pang opera. sad =( oh di ba, makipag chismisan ba daw ako in between the rossettes. hehe...
next week gagawa kame ng keyk. at syempre, ambisyosa ko. magbbday ang aking sil, mama at papa sa may. mag-mamaganda ko. ako gagawa ng keyk nila. hehehe... naway maging keyk. last time nag try ako ng merengue, naging pudding e. hihihi
yung assistant nung nagtuturo e pinay. sabi nung nagtuturo, uuwi na raw un and will start her own bakery. aba nagtawanan ung mga gaporeans. natameme sila ng sabihin nung nagtuturo na "i am not joking. she is very qualified you know." kala kasi nila normal maid lang ung pinay. buti nalang mabait ung amo nya. kahit maid sila dun, tinuruan talaga sila. ung si grace, marunong na talaga. sayang nga uuwi na sana sya last month, para mag start ng bakery, kaso ung nanay nya naoperahan. so ung pang puhunan nya napunta sa pang opera. sad =( oh di ba, makipag chismisan ba daw ako in between the rossettes. hehe...
next week gagawa kame ng keyk. at syempre, ambisyosa ko. magbbday ang aking sil, mama at papa sa may. mag-mamaganda ko. ako gagawa ng keyk nila. hehehe... naway maging keyk. last time nag try ako ng merengue, naging pudding e. hihihi
Wednesday, April 13, 2005
and a one.... and a two...
dapat magg-gym kame ni hubby... e kaso, tinatamad ako. sabi ko jogging na lang sya around the hdb block at ipapasyal ko si little boy sa playground. oh di ba happy family! ayan ang itsura namen pag alis ng bahay. pagtawid namen papunta sa hdb, sabi ko ke hubby jogging na sya at i-meet na lang namen sya ni little boy sa playground.
so may-i-tulak ako ng bike ni little boy. ang aking anak naman e prenteng prente sa pagkakaupo. wala pa ata ako 50 steps, e naku si little boy nahipan ng hangin! inantok. ung ulo nya, babagsak bagsak kada step ko. titirik tirik pa mata, dahil pinipigilan nya makatulog. hangang sa sumubsob na ulo nya sa bike. inangat pa nya uli ulo nya at hinawakan ang umpog nya, pero di na nya talaga kaya pigilin ang antok. so as ulirang nanay, alangan naman hayaan ko magkanda untog untog anakis ko. di binuhat ko na! WRONG MISTAKE! siyetttt..... ang hirap pala magbuhat ng 10kg na bata at magtulak ng bike at the same time. grabe, mas marami pa ata ako ipinawis sa asawa ko! di naman ako makabalik sa bahay dahil usapan namen ni hubby na magme-meet nga sa playground. syempre, para mas perfect scenario di namen dala pareho fon namen. so ayun, habang buhat ko si little boy kinakaladkad ko ang bike (it was more of binabalibag ko na ung bike...) at syempre pa, gumising na anak ko ng binuhat ko pero ayaw na nya bumalik sa bike. WAAAAHHH! oh well, makita ko naman ung ngiti ng anak ko pag nagsslide at nags-seesaw e kahit buhatin ko pa ung bike nya pabalik. (HINDI RIN!)
kamalas malasan pa, naabutan kame ng malakas na ulan. e di nag stay kame sa ilalim ng hdb hangang tumila ang ulan. pinagod namen si little boy, kaya naman ayun pag tulog e ngingisi ngisi...
the joys... (and the katangahan) of being a mother.... =)
so may-i-tulak ako ng bike ni little boy. ang aking anak naman e prenteng prente sa pagkakaupo. wala pa ata ako 50 steps, e naku si little boy nahipan ng hangin! inantok. ung ulo nya, babagsak bagsak kada step ko. titirik tirik pa mata, dahil pinipigilan nya makatulog. hangang sa sumubsob na ulo nya sa bike. inangat pa nya uli ulo nya at hinawakan ang umpog nya, pero di na nya talaga kaya pigilin ang antok. so as ulirang nanay, alangan naman hayaan ko magkanda untog untog anakis ko. di binuhat ko na! WRONG MISTAKE! siyetttt..... ang hirap pala magbuhat ng 10kg na bata at magtulak ng bike at the same time. grabe, mas marami pa ata ako ipinawis sa asawa ko! di naman ako makabalik sa bahay dahil usapan namen ni hubby na magme-meet nga sa playground. syempre, para mas perfect scenario di namen dala pareho fon namen. so ayun, habang buhat ko si little boy kinakaladkad ko ang bike (it was more of binabalibag ko na ung bike...) at syempre pa, gumising na anak ko ng binuhat ko pero ayaw na nya bumalik sa bike. WAAAAHHH! oh well, makita ko naman ung ngiti ng anak ko pag nagsslide at nags-seesaw e kahit buhatin ko pa ung bike nya pabalik. (HINDI RIN!)
kamalas malasan pa, naabutan kame ng malakas na ulan. e di nag stay kame sa ilalim ng hdb hangang tumila ang ulan. pinagod namen si little boy, kaya naman ayun pag tulog e ngingisi ngisi...
the joys... (and the katangahan) of being a mother.... =)
Tuesday, April 12, 2005
here comes the bride....
nagpunta kame nung thursday ni hubby sa bridal shop na kinuhaan namen ng package para mag try ng mga gowns.
YAIKS! nalula ako, ang daming gown. (pero di kasing ganda ng mga gown sa pinas.) tinanong ako ni hubby kung next time daw ba eh kasama ko sya sa pagpili ng actual gown. ask ko, ayaw ba nya makita na suot ko ung gown ko before the wedding? hindi daw, ang tagal ko daw kasi. NGEK! kala ko naman me pamahiin. inip lang pala.
ang kulit nga ni auntie na nagaasist samen. sabi nya, muka daw ako mataba kung tube yung gown ko. sabi ko, "auntie you ha! befoh i sign the contract you call me beautiful gel. now, you call me fat!" hihihi, nataranta si auntie. sabi nya "no. no. no. yoh not fat meh. will look fat lah!" wehehehe.... tuwang tuwa pa sya ke hubby kasi daw naughty boy. pano naman kasi, sabi ni hubby muka ako hongkong actress. naaliw si auntie. hihi...after 8 gowns, ako ren ang sumuko. pero nakita ko na ung gown na babagay ang cut saken. after ko magsukat, nag dinner kame then uwi na.
habang nasa MRT, napag-usapan naman ang wedding rings.bibili kasi kame ng bago. ask ni hubby kung pano daw un? sabi ko, pag lalabas kame, pareho kame ng suot. kung ano feel namen suot that day, basta dapat pareho. sabi nya, suot daw kaliwa't kanan. para daw talagang pinangangalandakan na kasal na kame. with kanta pa sya na "kasal na ko! kasal na ko!" at me kasama pang sayaw! tawa ko ng tawa. sabi ko nakakahiya ka.. sabi nya, bakit malakas ba boses ko? sabi ko, hindi. pero ung sayaw mo kita nilang lahat! mukha ngang nagulat ung mama sa tabi nya kasi bigla sya nagiindak. hehehe.... oh how i love this man! (asawa ko ha, di yung mama sa tabi nya) he never fails to amuse me.
YAIKS! nalula ako, ang daming gown. (pero di kasing ganda ng mga gown sa pinas.) tinanong ako ni hubby kung next time daw ba eh kasama ko sya sa pagpili ng actual gown. ask ko, ayaw ba nya makita na suot ko ung gown ko before the wedding? hindi daw, ang tagal ko daw kasi. NGEK! kala ko naman me pamahiin. inip lang pala.
ang kulit nga ni auntie na nagaasist samen. sabi nya, muka daw ako mataba kung tube yung gown ko. sabi ko, "auntie you ha! befoh i sign the contract you call me beautiful gel. now, you call me fat!" hihihi, nataranta si auntie. sabi nya "no. no. no. yoh not fat meh. will look fat lah!" wehehehe.... tuwang tuwa pa sya ke hubby kasi daw naughty boy. pano naman kasi, sabi ni hubby muka ako hongkong actress. naaliw si auntie. hihi...after 8 gowns, ako ren ang sumuko. pero nakita ko na ung gown na babagay ang cut saken. after ko magsukat, nag dinner kame then uwi na.
habang nasa MRT, napag-usapan naman ang wedding rings.bibili kasi kame ng bago. ask ni hubby kung pano daw un? sabi ko, pag lalabas kame, pareho kame ng suot. kung ano feel namen suot that day, basta dapat pareho. sabi nya, suot daw kaliwa't kanan. para daw talagang pinangangalandakan na kasal na kame. with kanta pa sya na "kasal na ko! kasal na ko!" at me kasama pang sayaw! tawa ko ng tawa. sabi ko nakakahiya ka.. sabi nya, bakit malakas ba boses ko? sabi ko, hindi. pero ung sayaw mo kita nilang lahat! mukha ngang nagulat ung mama sa tabi nya kasi bigla sya nagiindak. hehehe.... oh how i love this man! (asawa ko ha, di yung mama sa tabi nya) he never fails to amuse me.
Saturday, April 09, 2005
may pulis, may pulis sa ilalim ng tulay.
sa loob ng isang lingo, dalawang beses na kame dinalaw ng mga pulis.
april 1, masyado kame maingay. we are celebrating BIL's bday. at medyo na carried away ang mga bisita, masyado silang naging maligaya at maligalig. ala una na ng madaling araw, e rinig pa ren ang kanilang halakhakan. e ang mga singaporean, masyado vinavalue ang katahimikan. kaya ayun kame e nareklamo sa mga kinauukulan. well, sabi lang naman ni police officer.... "please turn the volume down..." eh ano pa ba masasabi nya sa dalawang 6 year old na nagkakaraoke at nakanta ng twinkle twinkle little star. (ang mga manginginom kasi nasa likod bahay. hihihi) well, it was really our fault. so sorry our dear neighbors. minsan lang naman kame sa isang taon kung mag party. (oh well, once a month. )
april 9 - low crime doesn't mean no crime. yan ang slogan ng singapore. hehe, di pa kasi pinaniwalaan. ayan tuloy. between, 4am ng umaga (oo ng umaga, kasi wala naman 4am sa hapon)and 9am, kame ay nanakawan. ang mga shoe rack kasi namen e nasa harap lang ng bahay. there are 5 units of apartment pa naman bago samen. aakalain ba namen na papasok pa sya sa looban. WAAAAAHHHH! nakuha ang regalo ko na basketball shoes ke hubby. t-mac adidas. plus 2 adidas basketball shoes pa. (hmmm.... fan sya ng adidas ha!) buti na lang di nya kinuha ung bago kong gift ke hubby na nike. e sa china ko pa un nabili at wala nun dito sa singapore. ang damuhong magnanakaw, dito pa nagpalit ng shoes! dahil ang kanyang lumang shoes e iniwan nya sa labas... in fairness, adidas den ang iniwan nya! mwahahaha..... bweset.
oh well,charge it to experience. sabi nga ni hubby," alright! mapapalitan na ung basketball shoes ko. mabibilhan na naman ako ni mahal!" grrr! sapatusin ko kaya sya???
april 1, masyado kame maingay. we are celebrating BIL's bday. at medyo na carried away ang mga bisita, masyado silang naging maligaya at maligalig. ala una na ng madaling araw, e rinig pa ren ang kanilang halakhakan. e ang mga singaporean, masyado vinavalue ang katahimikan. kaya ayun kame e nareklamo sa mga kinauukulan. well, sabi lang naman ni police officer.... "please turn the volume down..." eh ano pa ba masasabi nya sa dalawang 6 year old na nagkakaraoke at nakanta ng twinkle twinkle little star. (ang mga manginginom kasi nasa likod bahay. hihihi) well, it was really our fault. so sorry our dear neighbors. minsan lang naman kame sa isang taon kung mag party. (oh well, once a month. )
april 9 - low crime doesn't mean no crime. yan ang slogan ng singapore. hehe, di pa kasi pinaniwalaan. ayan tuloy. between, 4am ng umaga (oo ng umaga, kasi wala naman 4am sa hapon)and 9am, kame ay nanakawan. ang mga shoe rack kasi namen e nasa harap lang ng bahay. there are 5 units of apartment pa naman bago samen. aakalain ba namen na papasok pa sya sa looban. WAAAAAHHHH! nakuha ang regalo ko na basketball shoes ke hubby. t-mac adidas. plus 2 adidas basketball shoes pa. (hmmm.... fan sya ng adidas ha!) buti na lang di nya kinuha ung bago kong gift ke hubby na nike. e sa china ko pa un nabili at wala nun dito sa singapore. ang damuhong magnanakaw, dito pa nagpalit ng shoes! dahil ang kanyang lumang shoes e iniwan nya sa labas... in fairness, adidas den ang iniwan nya! mwahahaha..... bweset.
oh well,charge it to experience. sabi nga ni hubby," alright! mapapalitan na ung basketball shoes ko. mabibilhan na naman ako ni mahal!" grrr! sapatusin ko kaya sya???
Monday, April 04, 2005
ever bliss....
tuloy na dito sa singapore ang aming church weyding ni hubby. pano naman napasubo na kame kumuha ng photography package.
hayyyy.... pano ba nangyari?
dati ko pa kasi sinasabi sa aking hubby na tignan namen packages ng mga bridal shops dito... one time nakita namen ung ever bliss sa isang exhibit. inaya ko si hubby para maki-usi. sabi ko ung packages 3k. (Sagot nya 3k???!!!!) ayaw nya daw, why spend 3k for pictures. so clearly di nya priority ang pictures. kalat lang daw un. (guilty po ako, nakakalat kasi mga pictures sa bahay para sa scrapbooking ko.) And ayaw daw nya na rented ko lang ung gown ko. So ok, ayaw ni hubby. Case closed.
Then, nung friday morning thru yahoo messenger sabi nya saken... "yung officemate ko kumuha ng photography package, 3K LANG." DUH???? ang 3k ba nya, e iba sa 3k ko? Hay naku, mga mister talaga, pag misis nagsabi kala nila laging gastos. HMP! E di tinanong ko na ren kung anong studio un, ever bliss daw. DOUBLE DUH!!! Hay naku, me matotoktokan pag uwi.
Then nung hapon, nag jalan jalan(pasyal pasyal) kame. Dapat magtataxi na kame, e umiral ang aking pagka -cory so sabi ko bus na lang kame. Pag daan namen ng bus stop, AIYOH! andun ang ever bliss. hehe... So sabi ko tara, tignan naten ang package nila. WRONG MISTAKE! siyetttt.... na sales talk kame ni auntie... tawagin ba naman akong beautiful girl e! hehehe.... pero kasi na compare namen ung package nung ka-opisina ni flo. mas mura samen ng $400, mas marami pang kasama. so okay na ren. nagdeposit kame ng $800. dun ata ako nabigla. as in ang init ng mukha ko papunta sa taxi stand. (uh huh, nag taxi ren kame. praning talaga!) nakakahiya pa dahil inistorbo ko si pazette(wowie), para itanong lang kung tama ba ung desisyon namen. hayyy. pero tapos na. isipin ko na lang na tama na nga ung ginawa namen.
-inclusions
wedding gown and accessories - rentals (pag di ko kinuha, minus $100 pa sa package.)
evening gown - di ko kukunin, papa change ko to MOH gown
flower girl gown
4 suits
bridal car with deco
bridal boquet
photographer (300 photos)
make-up - 1 trial, 2 actual day.
mukhang oks na ren... pero hayyyy pa ren...
hayyyy.... pano ba nangyari?
dati ko pa kasi sinasabi sa aking hubby na tignan namen packages ng mga bridal shops dito... one time nakita namen ung ever bliss sa isang exhibit. inaya ko si hubby para maki-usi. sabi ko ung packages 3k. (Sagot nya 3k???!!!!) ayaw nya daw, why spend 3k for pictures. so clearly di nya priority ang pictures. kalat lang daw un. (guilty po ako, nakakalat kasi mga pictures sa bahay para sa scrapbooking ko.) And ayaw daw nya na rented ko lang ung gown ko. So ok, ayaw ni hubby. Case closed.
Then, nung friday morning thru yahoo messenger sabi nya saken... "yung officemate ko kumuha ng photography package, 3K LANG." DUH???? ang 3k ba nya, e iba sa 3k ko? Hay naku, mga mister talaga, pag misis nagsabi kala nila laging gastos. HMP! E di tinanong ko na ren kung anong studio un, ever bliss daw. DOUBLE DUH!!! Hay naku, me matotoktokan pag uwi.
Then nung hapon, nag jalan jalan(pasyal pasyal) kame. Dapat magtataxi na kame, e umiral ang aking pagka -cory so sabi ko bus na lang kame. Pag daan namen ng bus stop, AIYOH! andun ang ever bliss. hehe... So sabi ko tara, tignan naten ang package nila. WRONG MISTAKE! siyetttt.... na sales talk kame ni auntie... tawagin ba naman akong beautiful girl e! hehehe.... pero kasi na compare namen ung package nung ka-opisina ni flo. mas mura samen ng $400, mas marami pang kasama. so okay na ren. nagdeposit kame ng $800. dun ata ako nabigla. as in ang init ng mukha ko papunta sa taxi stand. (uh huh, nag taxi ren kame. praning talaga!) nakakahiya pa dahil inistorbo ko si pazette(wowie), para itanong lang kung tama ba ung desisyon namen. hayyy. pero tapos na. isipin ko na lang na tama na nga ung ginawa namen.
-inclusions
wedding gown and accessories - rentals (pag di ko kinuha, minus $100 pa sa package.)
evening gown - di ko kukunin, papa change ko to MOH gown
flower girl gown
4 suits
bridal car with deco
bridal boquet
photographer (300 photos)
make-up - 1 trial, 2 actual day.
mukhang oks na ren... pero hayyyy pa ren...
Friday, April 01, 2005
meg's vocabulary
boh = ball
beh = bird
bowbow = rainbow
booon = bong, his lolo
daddiiii = daddy (pero sabi ng sis ko, robbie daw yan.)
dowdow = my dodo, of course!
dohdoh = another term for my dodo.
----
fave animal nya dati ang bird na nalipad sa labas namen. ngayon yung dog na ng kapitbahay namen.
---
fave nyang mag lambitin sa hangiran namen ng damit. nakakapagod para saken.
---
fave nya ang fruits and veggies.
---
fave nya ang ball at toy cars.
---
syempre, fave pa ren nya si mommy! =)
beh = bird
bowbow = rainbow
booon = bong, his lolo
daddiiii = daddy (pero sabi ng sis ko, robbie daw yan.)
dowdow = my dodo, of course!
dohdoh = another term for my dodo.
----
fave animal nya dati ang bird na nalipad sa labas namen. ngayon yung dog na ng kapitbahay namen.
---
fave nyang mag lambitin sa hangiran namen ng damit. nakakapagod para saken.
---
fave nya ang fruits and veggies.
---
fave nya ang ball at toy cars.
---
syempre, fave pa ren nya si mommy! =)
Subscribe to:
Posts (Atom)
a